Vorig jaar was het buiten ook zo fijn, mijn man en ik maakten toen een lange wandeling waarbij het zo warm was dat de jas uit kon, over de heupen vast geknoopt en intens genoten van alles dat uit liep, groen werd en was. Ooievaars die samen op het nest hun paringsdans deden, tenminste, zo leek het.
Vandaag schijnt de zon ook, terwijl het vannacht nog gevroren heeft.
Nu geen gezamenlijke wandeling, maar met een vriendin op pad die geen vervoer heeft. Weer thuis konden we samen wel voor het huis genieten van een lekkere warme kop thee, in de zon, met de jas aan.
Zo fijn, de bril afzetten en mijn gezicht naar de warmte toekeren, zoals een zonnebloem de zon ook volgt.
In de voortuin bloeien de kleine Narcissen en Krokussen, ze slurpen ook de zon op. De grond wordt warmer, ik heb zin om al wat te gaan zaaien, die papaver zaadjes van vorig jaar bijvoorbeeld.
Gisteren alsook vandaag heb ik wat paardenbloemen en veldkers uit de tuin geplukt en daar mijn cracker met kaas en tomaat mee gegarneerd, volop mineralen en vitaminen. Morgen ga ik wat bladeren van de Vergeetmijniet en paarse Dovenetel toevoegen om weer puur natuur op mijn bord te hebben.
Ook dat geeft een fijn gevoel. Voorjaarskriebels terwijl het nog winter heet.